Rüzgâr sesi, çocuk sesi harman olmuş
Harman yeri, yabancı seslerle dolmuş
50 yaşındaydı adım, şimdi acep kaç yaş olmuş
Zamanı yitirmiş evinde
Ya da zaman koşup gitmiş
Yalnız adamın kaderi bu
Kader onu yalnız yazmış
Yalnız adam, yalnız adam
Adam orda, gerçek yalnız
Göğüs kafesi küçülmüş
Tığ gibi değil mıh gibi,
Beli bükülmüş, kendi bükülmemiş
Eğildiği tek yer tuvaletin kapısı
Kapı yok hatta, kapının yeri var
Görevli melek ne zaman gelir
Yahut hiç çıkmadı mı melekler
Her taraf açık zaten
Yalnız adam, yalnız adam
Adam orda, gerçek yalnız
Bir irkilme var odada
Nadirattandır bu hareket
Herhalde gelenler oldu
İkram edecek hiçbir şey yok
Canını mı verecek yoksa
Acep o yeter mi ki
Çekinmedi verdi
Yalnız adam öldü…
Kayıt Tarihi : 7.12.2014 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!