Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Orasını bilmem fakat av olmak avcı olmaktan daha masumdur her zaman.. O sebepledir ki avcılığa özenmek yersizdir diye düşünüyorum.. Saygılar..
Bir av, sol göğsünün altını emanet edebilir mi avcıya,
Bir avcı sol göğsünün altını emanet alabilir mi avdan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta