Yalnızın tek dostu yalnızdır;
Büyük kalabalıklar ortasında sığındığı sırdaşıdır.
Yalnızın güneşi bir mum ışığıdır;
Karanlığın içinde umuda çağıran aydınlığıdır.
Yalnızın müziği dalgalardır;
Mutluluğunu, hüznünü kıyıya vuran melodisidir.
Yalnızın ülkesi gökyüzüdür;
Duvarları yıkıp özgürce dolaştığı bahçesidir.
Yalnızın zamanı gecedir;
Uyuyan dünyanın ayışığıyla aydınlatıldığı saatleridir.
Yalnızın aynası kendisidir;
Tek başınalığını yansıtan silüetidir.
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Celil ÇINKIR
TÜM YORUMLAR (2)