Bilinçli mi yaparız bunu kendimize, yoksa istemsiz midir?
Ya da bir hastalık veya virüs gibi bir şey midir bu?
Çocukluğumuzun okyanuslarındayken, yüzerek sığlara ulaşmışız bir de bakmışız.
Ulaşmak da değil belki de,
Rüzgâr mı savurmuş ya da dalgalar mı?
Kulaç attıkça çarpıp duruyoruz ya bir de toprağa,
Suların bileklerimize kadar ulaşmıyor olması yetmezmiş gibi.
Derine doğru gitmeye kalktığımızda da ya kolumuzu bacağımızı çarpar durur,
O can acısıyla vazgeçeriz bir de
Sanki ölümcül yara almışız gibi.
Ya da oramıza buramıza denizanaları yapışıp
Kanımızı emer adeta suda yüzen yarasalar gibi.
Bir de öyle kilitlenirlerki vücudumuza
Koparıp atamayız da ne kadar istekli olsak da.
Oysa belki de kendimizi bıraksak yine dalgalara ve rüzgâra,
Yön değiştirip bu kez, eski yerimize, derinlere götürürler bizi.
Kayıt Tarihi : 22.1.2009 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!