Çalma kapımı yalnızlık diyordum
Takatim kalmadı, yüreğim yorgun
Kalp metruk, hane metruk, sine metruk
Kanımın her damlasında terklik mevcut
Son misafirimi de aldım içeri
Evim yalnızlarla dolup taşınca
İrkilip de uykudan uyanır gibi
Fark ettim kendimde bi garipliği
Çok sürmedi anlamam acı gerçeği
Bendim yalnızlığın ta kendisi…
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!