Yalınayak Koşana Şiiri - Ozan Efe

yalınayak koşana bakakaldığın zaman
gözüm kapalı seyri duyumsadığıma bak
yolundan uzadığım geçmedin salınarak
tabak dolusu yedi çorba şifa niyetinden

dalına konmuş kuşlar ağıt yakar seherde
pişmiş avucunda zor zımpara gibi helden
yerde kalmasın dedi koşarak ardında yel
yalnız kalınca insan sevdası ne zor işmiş

yüreğinden kanıyor ayrılıktan beter özlem
duyan gelirken sessiz ayağından ucundan
kuyular susuz kalmış umarsız gereğinden
burcundan çok uzak yol kıvrılarak gidiyor

yüzünde gün bulaşmış haranı karasından
dağında esen yelden harman savrulmalıydı
yarasından sarılgan uzandın dost elinden
közde kavrulmalıydın ağzın taşlık bağında

anasına darılmaz şeker çağlar havandan
dondurma yalayandın buz gibiydin üstelik
ozan efem dağlardan seslensen kınasına
buselik bir şarkından haykırışın coşkundur
130112çiğdemgülceçaprazlama