Yalın Ayak Yürekler Şiiri - Hamza Köse

Yıldızları takıp allı pullu saçlarına,
Bir kuğu edasıyla yüreğine süzülürüm.
Kar düşmüş bak memleketimin dağlarına,
Kar altında donmuş papatyaya üzülürüm.

Patlamış bir mermi kadar sıcak yüreğim,
Barut kokularıyla geliyorum sana, anla.
Çanakkale’de bir nefer kadar sevdalıyım,
Sana kardelenler biriktiriyorum, bir yanımda.

Palandöken en büyük yalnızlığıdır şehrin.
Avutulmaz acılarımı yüklüyorum omuzlarına.
Bacalardan kanatlanıp uçuyor, kömür kokan gözlerin.
Yalnızlığın başkentinde artık anılmıyor adın.

Bu şehir şairleri iyi tanır bilesin.
Hiç yolun düşmemiştir ki şairler bankına.
Dudağın değmemiştir,
Cennet Çeşmesinde bir su tasına.
Sen karı sevmedin ki aşkı da bilesin.

Sevdalar kalır bu şehirde, ben giderim.
En büyük yalnızlığımı sevdayla örerim.
Lala Paşa’da kumrular, sıra sıra selviler,
Kar üstünde yalın ayak yürekler…

HAMZA KÖSE
ERZURUM 2007