Yalğın Peşinde Şiiri - Esat Erbil

Yurdumdan ayrılamam işte ona delliyim
Yabancılar tanımaz dostlarında belliyim
Seven beni bir görer yada birkaç elliyim
Çok yazıklar millete birbirimizle kırılak
Yad cesaret etmeden dost eliyle vurulak.

Hakıkatın yüzüyüz terse boyun eğmeyiz
Nazuk olan kimsenin bir gölüne değmeriz
Millet yolunda yalan hiçkimseyi öğmeriz
Kuşları kondurdular yaprak dökülen
Son durakta milleti getirdiler ne hala.

Sesimiz cihan duysun hakkımıza susmarız
Mille hayınlarına göz yüm ayak basmarız
Mücadele dostumuz ü. Ağaca asmarız
Tanıyan bize tanık ateştende ürkmeriz
Soran varsa kim bunlar biz gayretli Türkmeniz.

Kolayca yenilmeriz yağılık yapan bilsin
Yakınmayı çözeriz kini gönülden silin
Kurnaz olan ayınsın hayına ölüm kılsın
Bizlerin uğraşması toplamak bir araya
Gönlümüz amacı çara bulmak yaraya.

Mert adam saygısı var eğilip elle öpmez
Öz ekmeğinden fazla başka ellerden kapmaz
İyimserlik içinde büyüyen kötü yapmaz
Çalışmada bulunun millet alanı geniş
Başarı kayt etmeyen yerleri alçak iniş

Yağmacılar, yerginler çevremizi alıptı
Yırtıcı bencilikler kendi işin salıptı
Milliyetçiye yer yok tavcılarsa kalıptı
Alanı dört eliyle bırakmazlar tutmuşlar
Yazıklar bu milletin öz hakkını yutmuşlar

Adet mı millette güç verilsin hayına?
Yanıt bizden almayın bakın halkın vayına
Güçlü güçsüzü yiyor benziyorlar hayvana
Şanımız nerede kaldı düri nefis yaşıyız
Her gelen bir oynadır aynı setrenç taşiyiz

Beklenirdi ileri ulğun ulğun adımlar
Yoksul değiliz belki yoksunlara yardımları
Dem vurdular millete ne zalimce zalimler
Hakiket yalan oldu her şey döndü yalgına
Milletin liderliği verildi dört çılgına