Yalansın Şiiri - Tahsin Melan

Âdemoğlu bir hoş oldu şaşkınım
Sabrım bitti ta yürekten taşkınım
Gözlerimin nûru söndü düşkünüm
Beni benden çalan dünya yalansın

Yalan dolan her tarafı bürümüş
Yüce dağlar ayaklanıp yürümüş
Vicdan denen o merhale çürümüş
Beni pişman eden dünya yalansın

İnsanlığı haraç mezat satan var
Atasını baş ucundan atan var
Şerbet içre ağuları katan var
Beni gama salan dünya yalansın

Görmez misin şakağıma doldu ak
Sevdalarım yüreğimde soldu bak
Ömür boyu tek tuttuğum yoldu Hak
Beni candan eden dünya yalansın

Kovanlarda petek petek bal mı var
Eğilip de doğrulacak hâl mi var
Puşkun yedim kırılmadık dal mı var
Beni düşkün kılan dünya yalansın

İki dirhem bir çekirdek canım var
Hak yolunda dökülecek kanım var
Âlem bilmez Alîm’de sır şanım var
Beni üryan soyan dünya yalansın

Mustafa’dan aldım muştu selâmı
Hak buyurdu ben okudum kelâmı
Mükâfatım ünlenecek selâ mı
Beni mahzun koyan dünya yalansın

Melânî’yem sırlı bir küp misali
Dıştan gören ne bilir ki bu hâli
Var mı acep Hakk’a vuslat emsali
Beni sine gömen dünya yalansın

Aşık Melânî