Bir gün gökyüzüne yüzüzümü çeviridim
Seni aradım, bulutların asi maviliğinde
Güneşe yüzümü çevirdim sensin diye
Göremedim seni, neden biliyormusun
Hani seni aşk tanrıçasına benzetirdim
Sonra gökyüzündeki herşeye sen derdim
Alaylı bir gülümseme ile evet derdin
Meğerse hem sen hemde ben yalancıymışız.
Belkide biz değil aşkımız yalancıydı
Yada sevgi diye o yücelttiğimiz kavram
Ne sen aşk tanrıçasısın nede ben aşık
Biz sadece bir birimize inandık
Birbirimizi kandırdık.
Kayıt Tarihi : 30.12.2001 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/12/30/yalanmis-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!