Yalanlarım,
Koynumda serpilip gelişen yılanlarım...
Şafakla söndüğünde tüm yıldızlarım,
Ellerim dikit oldu, sarkıt ayaklarım...
Yalanlarım geziniyordu ıslak vücudumda
Bir çıkış yolu arıyordu bu matem karanlığında...
Önce bir sızı duydum ağzımda
Ve süzüldü birer birer dışarıya...
Yalanlarım,
Koynumda serpilip gelişen yılanlarım...
Ağu serpti hayatıma.
Bukle bukle kıvrıldı dişileri,
Karşı koyamadı erkekleri...
Onlarcası çiftleşti...
Zemheriyle kılık değiştirdi
Yalanlarım,
Koynumda serpilip gelişen yılanlarım...
Yudum yudum içtiler beynimi,
Su kabı oldu kafatasım...
Bir serçe yumurtası misali
Küçüktüm,tazeydim,leziz bir aştım...
Ben bittim, lokma lokma tükendim...
Yalanlarım,
Koynumda serpilip gelişen yılanlarım...
Her birinin hücrelerine yayıldım,
Yılan oldum,
Koskoca bir yalan oldum...
ToPRaK
ToprakKayıt Tarihi : 21.10.2010 18:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!