Yalanlar Üzerine Şiiri - Semih Demir

Döndün, belki acılarımın karanlık batağına saplanmaya,
Ya da sadece gördün, olmayacağını böyle bir yaşamın
Belki unuttun sen o gül kokan günleri ama
Ben her dem kendi içinde onlara ağlayanım..
Sana bundan sonra benden ne dost olur ne hasım
Ne kendime yararım var ne de kaldı mutlu bir kısmım
Eğer geldinse beni tekrar anılar batağına sokmak için,
Boşa uğraşma ben zaten yes'in en dibindeyim..

Sen gidince geceleri yolunu gözlerdim,
Kutup yıldızına anlatırdım derdimi,
Venüsle hasbihal ederdim..
O elbet birgün döner derdim
Ne kadar gitse de o beni sever..
Bir gün bir fırtına koptu sevgili
Ne kutup yıldızını gördüm ne venüsü
Gökyüzü gösterdi adeta gerçek kara yüzünü!
Ve fısıldadı kulağıma sonbahar rüzgarı en tiz sesini,
'Onun gönlü başkasına vardı bırak artık peşini'
Yıkıldım, rüzgara küstüm ilkin yalancıdır diye
Sonra kutup yıldızı geldi düşüme bir gün venüsle
Seslendi dostlarım: rüzgar haklıyıdı şimdi bizi iyi dinle!
Konuşturmadım onları susun dedim söylemeyin o nerede, kiminle...
Çok sonraları anladım gerçeği,bir hancer yedim adeta kalbime
Sen meğer hiç benim olmamşsın,
Ben sensizliği kendime yediremeyip bi hülyaya dalmışım
Uyanınca anladım ki daha hiç başlamamışım..

Dostlarıma seslendim,
Oysa ben canımı verirdim ona
Kızdılar ve gerçeği haykırdılar acımasızca
Bırak artık! ihaneti kabullen az da olsa gururun varsa!
Şimdi ne yaptım biliyor musun?
Dinledim venüsü, kutup yıldızını..
Her gün kendime kızdım değiştirmek için alın yazımı
Sonunda kalmadı ne senden eser ne de anıların can yakıcılığı!
Hepsini yüreğimde açtığın girdaba bırakıp,
Seyre daldım kendi kendimi kandırışımı...