Yalanlar Şiiri - Engin Sarıboyacı

Yalan oldu sevgim,nedensiz yalan.
Kumruların çığlıkları kulağımı tırmalar.
Akşam oldu nerede gözlerindeki hasretim,
Gözyaşlarım kalbimden süzülürken,
Gidişinle aşkına ruhum ağlar.

Düşünürdüm seni gelinlikle,
Şimdi karalar bağlayıp,gelsen bile,
Yalan aşkın,hiç bitmesede,
Geriye dönmezsin.
Şimdi yoksun kalsan bile.
Sevdan gercek yaşam kaynağım.
Başını yasladığın,omuzumdaki ağır yükün,
Yeter artık dönsün diye beni bunaltsa da,
Cektin gittin aşkım.
Yalanların omuzlarımı parçalar.
Kaldığım yarı yolda şimdi;
Uçurumlar beni bekler.
Anladım ki bıraktığın,yerden sonraki hayatım yalan.
Sevdamın gücünü cennetten alırken,
Şimdi yalanlarınla cehennem beni oyalar.
Derdindeyim.
Aşkından kıvranırken kalbim,
Gömdüğün yerde yalanlarınla neylerim.
Yalan oldu,nedensiz taş kalbin.
Canımın içi ölemiyorum,öldürdün beni.
Ararken şimdi geçmişimi,
Bir tek dileğim var; sen mutlu yeter