Katlanılmaz olanın ötesinde. Var olmaktan utançlı..
Öyle tanıdık ki,
dilindeki yeminler yalanlar meyhanesi.
O soğuk, soluksuz metal gözlerinde: parazit!
Cızırtılı; korkunç bir yüksekliğin şehvetinde,
uzanıp dudağından bir mum yaktım.
Ufuktan güneye bir gül bıraktım.
Sevmek, sonsuz delirmek demek.
Göz kapaklarım hüznün şalteri:
Yüzün topyekün suistimal yangınıma.
Acı bilinci, mümkünsüzlük, gök gürültüsü ve aşk:
Yalanın aşağılık hatırası gibi birer birer girdiler yatağıma.
Katlanılmaz olanın ötesinde, var olmaktan utançlı...
Mehmet Hanifi İmrakKayıt Tarihi : 6.3.2020 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!