Yalandır Bu Dünya Yalan Şiiri - Mehmet C ...

Dünyaya her gelen gidiyor,
Uyanıyor rüyadan.
Ecel şerbetini içiyor,
Var mı dünyada kalan?
Yalandır bu dünya yalan.
Sarayda keyif çatan da gider
Eli toprak kokan da…
Ağzı süt kokan da gider.
Beş paraya dostunu satan da…

Gelenler,gidenler
Gülenler ağlayanlar,
Bu dünyaya bel bağlayanlar
Nerdeler şimdi?
Gittiler,
Kimi babam,kimi anam
Kimi kardeşimdi.
Ben de gideceğim,sen de
Biraz oyalan da…

Yetim malına uzatma sakın elini,
İncitme yerde gezen karıncanın belini,
El iki söylerse sen birini söyle,tut dilini
İncinsen de incitme kimsenin kalbini.
Yalandır bu dünya yalan,
Ne götürdü,
Bir emriyle dağı taşı harekete geçiren
Muhteşem Süleyman?
Bir parça kemik için havlayan da gider
Çıkıp üstüne dünyayı sallayan da.

Döner bu dünya; döner,döner,döner…
Durur ansızın bir gün,”fıs” diye söner.
Kimi kuş tüyü yatakta yatar;
Kimi hasırda …
Kimi gül koklar;
Kiminin eline diken batar…
Kimi ağlar,kimi dünyaya bel bağlar
Gider de gül koklayan,
Kalır mı dünyaya bel bağlayan
Yalandır bu dünya yalan.

Kimler geldi,kimler geçti bu dünyadan,
Kiminin dönemi cehennem,
Kiminin dönemi farksızdı rüyadan.
Var mı şimdi bunlardan kalan?
Yalandır bu dünya yalan…
Dünyayı adam gibi yönetenler de gider,
Asmak için yaş büyütenler de.

Dünyanın nimetleri kimileri için çok hoştur,
Bazı kafalar dünyanın cazibesiyle sarhoş
Bazı kafalar Allah aşkıyla hoş;
Bazı kafalar da,
Bu dünyanın sonu gibi boştur.
Midesi boş olan gider de kalır mı dolu olan?
Yalandır bu dünya yalan.
Kafası boş olan da gider,
Gönlü Allah aşkıyla hoş olan da.
Çamurda yatan da gider,
Dünyaya kız Kulesi’nden bakan da.

Mevla’dır en sevgili yâr,
Ahirettir en gerçek diyar.
En sevgili yâr
Ve en gerçek diyardır ebedî olan,
Geçici olanı değirmen gibi öğütür zaman,
Yalandır bu dünya yalan.