sabahın erken saatleriydi
ağaçlar daha sarhoşçaydı
yapraklar intihara kalkışıyorlardı istemeden
bir sen geçmiştin içimden
kokun gelmişti o an bedenime
sendeydim herdaim gülmesemde
gün doğuyordu gittikçe ben doğuyordum
sessizlikle yürüyordum boş sokaklarda
yapraklar bağırıyordu oysa
ölüyordu hepsi birer birer
oysa sen geçiyordun içimden
üzülüyordum ağlıyordum da
bir ben duyuyordum o çığlıkları
bir ben görüyordum intiharları
oysa hepsi büsbütün yalandı
Kayıt Tarihi : 27.5.2009 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!