Ben yalnız kaldım
Köşe bucak sokak sokak.
Sebebi tanrı'da saklı.
Bir kucak yok mu kavuşacak?
Tek başıma da gayet yaşarım,
Lakin kalbim sevgisiz kuruyacak.
El ele dolaşanlar ne mutludur?
Ya aynı yatakta uyananlar?
Bense romanlardan öğreneceğim,
Islak gözlerle "İşte aşk bu" diyeceğim
Seni seveceğim onu seveceğim,
Ben kendime hep zarar vereceğim.
Ağlamak için bir köşeye çekileceğim,
Gözyaşlarım ikna olmayacak.
Ve zaman beni de değiştirecek,
Mevsimler gibi insanlar gibi.
Ki artık olduğumdan farklıyım
O ilk mısrada ki adamdan.
Geçmişime pencereden bakan değil,
Ağır küfürler savuranım, yaşlıyım.
18 yaşında çok telaşlıyım.
Kaçmasın uykularım artık,
Görülmesin o kabuslar artık,
Sanki cam bir fanusun içindeyim,
Yağsın üstüme taşlar, taşlar.
Kayıt Tarihi : 21.1.2023 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mutsuz bir sabahın acısını çıkarmak için bir kalem bir kağıt
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!