Yalandan Gülmek Şiiri - İhsan Filikci

Yalandan gülmeyi en iyi ben bilirim.
Acılar düğümlenirken içimde.
Oturup bir köşeye gizli gizli ağlarım.
Sırça saraylar düşlerken yorgun uykularımda.
Her sabah gözlerimi karanlığa açıyorum.
Farkettirmeden ağlarım gizli gizli.
Dostlarım beni geleceğe yolcu ederler.
Bilmezler geçmişte kalan bir hayalperestim.
Oysa müebbet yemiş solgun bir suçlu gibi sapsarı kesilmişim.
Tedavisi imkansız yoğun bakım hastasıyım geceleri.
Gündüz görenler sirkte gülen bir palyaço edası alır benden.
Yalandan gülmeyi en iyi ben bilirim.
Acılar mayalanır yüreğimde.
Kimse görmeden gizli gizli ağlarım.
En taze hislerle aşk mırıldanırım gri ikindi üzerinde.
Koyu yeşil yaz akşamlarında şarķ ilarım çalınır.
Yalnızlığımda arabesk gözyaşları damlar en derinlerimden.
Balkonumdan kuş sesleri yankılanır ağaç dallarından.
Herkesi kandırsam bile papatyalar hep sevmiyora takılır.
Bir ben hüzünlenirim ara ara birde yaz bulutları.
Derdimi sazımdaki teller dillendirir.
Yalandan gülmeyi en iyi ben bilirim.
Acılar saplanır bir bir orta yerime.
Kimseye görünneden gizli gizli ağlarım.