Yalancıyım Ben Şiiri - Pervin Beyhan Tektel

Seni unutmak,
Boynumun borcu olsun.
Adını anarsam eğer, dilim kurusun.
Kalemim kör olsun, sana dair şiirler yazarsam
'YALANCI' diye bağırıyor içimden bir ses
Yüreğim söz dinlemiyor, sözüm geçmiyor,
Dilim unuttum dese de,
Gözlerim yalan söylmiyor,
Ne sen unutuluyorsun
Ne de anılar seni unutturuyor.

Artık yağmur bildiği gibi yağsın
Yılşdızları toplamayacağım gökyüzünden
İster sussun rüzgar,
İster delice savursun,
Sesini sileceğim pencerelerden,
Perdeyi açmayacağım,
Güneşle almayacağım seni içeriye
YALANCI diye bağırıyor içimden bir ses
Avuçlarını açta baksana.
Ellerim üşümüyor desem de,
Gözlerim yalan söylemiyor
Ne sen unutuluyorsun
Ne de anılar seni unutturuyor.

Sürgüne gönderiyorum içimdeki seni,
Anadolunun en ücra köşesine
Dahası Anadoludan da öteye,
Kar yağdırıyorum dağlara,
Dönüşünü engellercesine,
Yolları kapatıyorum,
Evlere kapı koymuyorum,
Kilit vuruyorum tüm girişlere,
Yalancı diye bağırıyor içimdeki bir ses
Vurgunu sen yedin, inkar etmesene
İstemiyorum dönmeni desemde,
Gözlerim yalan söylemiyor
Ne sen unutuluyorsun
Ne de anılar seni unutturuyor.

Kavga ediyorum kendi kendimle
Sevmediğin şeyleri yapıyorum
Kahve içmiyorum
Katran karası demliyorum çayımı
Şekerde atmıyorum,
Sana nispet edercesine.
Bahçedeki bütün gülleri buduyorum.
Yaprağını, dikenini, kökünü bile,
YALANCI diye bağırıyor içimden bir ses
Köşede bıraktığın sarıgül de ne
Görmemişim, gözümden kaçmış desem de
Gözlerim yalan söylemiyor,
Ne sen unutuluyorsun
Ne de anılar seni unutturuyor.