Yalancıyım Şiiri - Burakhan Mahioğlu

Araladığım pencereden odama sızan yanlızlık esintisi ürpertiyor tüylerimi.
Ellerimi tutmana yok lüzum yahut boynuma sarılmana.
Yetmez ki sıcaklığın, titremelerimin sona ermesine.

Aldanma, dilimin üşüyorum demesine;
Tek gerçeğim olabilirken
Birinci tekil olarak yüklendiğim bu eylem,
Dişlerimin birbirine vuruşunun sebebini tam olarak bilmeyişimdendir belkide...

Şimdi sen sadece sus
Ve terket beni bana,
Ne yazık anlıyorum ki
Yorgun bedenime huzuru en çok senin verdiğini söylediğimde,
Yalan söylemişim sana...