Minicik bir kalbim vardı
İçine kocaman seni sığdırmıştım
Seni en sevdiklerimle boyadığım
Renkli kalemlerim vardı
Beğenmediğim yerlerini
Küçük makasımla kestiğimde
En sevdiğim masaldaki
Prens oluvermiştin
Yine bir gün
Evcilik oynarken
Yalancıktan büyüyüverdim
Kestiğim parçaları ekleyip
Boyalarını sildim
Seni ben yapmıştım, unuttum
Gördüğüm sendin
Geriye kalan ben
Yalancıktan ve büyük
Kayıt Tarihi : 30.11.2003 03:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
huzur arıyorsan dengeni kurabilmek için
merhametim kalmadı artık sabahları
nerde beklemem gerek sölemelisin
uyurum senin dönme zamanın gelenedek
içine girdiğim küçük deliklerde nasılda değişiyor insan
bilmek istemiyorum nereden geldiğini
bilmek istiyorum
seni nerede bulduğumu
tekrar yaşamak zorunda olduğum acıları bilemezsin
kafamın içinden geçen bu toprak yolda
kontrollü olan herşeye ihtiyacım var
daha fazla duramam
değişmem lazım
ve inan insan hep enkötüsüdür
acılar gidiyor gecenin bitimiyle
anlamalısınki
olgun yabancılar olarak kalmalıyız yine
TÜM YORUMLAR (2)