Dilde söylenecek şarkı mı kaldı,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Ömür boyu sevmek bir hayal oldu,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Ne sevgi, ne saygı bitti tükendi,
Eskiden kavgalar güldü dikendi.
Ateş yandı, benzin döküldü şimdi,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
On altı yaş evlikte erkendi,
On sekizde gelin, ağlar giderdi.
Otuzunda beş nikahlıyız şimdi,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Donmuş zemheride aba giyerdik,
İki odun, bir tezek, sefa çekerdik.
Şimdi üşümek yok, ayakta terlik,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Nikahta yemin ettik, söz verdik,
Dostlar ile düğün ettik, toy ettik.
Cicim ayları bitti, kavga ettik,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Söz belli, düğün belli, belli nişan,
Çiğ süt emmiş, iki yüzlü insan.
Gerçekten sevenlerde çıktı bazen,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Özü belli değil, sözde anlam yok,
İhanet,hile istersen şarkıda çok.
Ozan olduk, şair olduk, yoldayız,
Şaşırdık, kaybolduk, neredeyiz?
Nevzat’a sorarsanız, hiçbir şeyiz,
Yalancıktan aşklar çıktı çıkalı.
Kayıt Tarihi : 20.1.2009 17:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!