Gülü koklamaya kıyamadım
Elime alıp tutamadım
Kırmızısında yandım
Sarısında mutsuzluğu yaşadım
Kuruyan yapraklar arasında yaşadığım duygu çatışmalarında hep üzüldü hep kırıldı yıllarca ağladı
Acıyı hissettirdi
Yüreğimdeki yalnızlığı
İçimdeki ateşi kör ateşte gömmeyi
Duygulara yenilmeyi
Sıcacık kalpte umut bulmayı yanan gül bana hissettirdi
Yokluğunda acı çekmeyi öğretdi
Bu yalancı kırmızı gül beni yakan gözlerimi ağlatan
Koklayamadığım biricik aşkıma, son haykırışımı, son yanışımı
Gözlerimde ağlayışını, içimdeki ateşi derin okyanusa gömmeyi, bir filiz bulup yeşermeyi
Hayatın mutlu, mutsuz gelgitlerle dolu olduğunu, bu yalancı gül bana öğretdi.
Kayıt Tarihi : 27.12.2007 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!