Yalancı fecirler Şiiri - İlyas Kaplan

hep nafile kürek çekmekten yorgunum
kitap ve sayfaları çileyle yüklü
titrek eller gönül kırılmış
dayanılmaz boyutlarda çağrısı ötelerin
bir gün daha eksilirken

cebimde ki çığlıklar öksüz
gazap vadisine savrulmuş bir çöp gibi yürek
kentin en miskin varoşlarında bana galebe çalar
zaman zaman

donmuş mavilerin üzerine yakamozlar düşer tek tek
arkamdan gelir , bana yetişmek isteyen bir şeyler
sırtımda yamalı cübbe
ortalığa yıldızlar düşer gece üstü
tüm şehir susar
sönüp de yanar kör ışıklar
sessiz ve kimsesiz şiirler

artık caddeler dilsiz tüm şehir uykuya dalmış
göğü titretir şehre sunduğum duygu
acılar serpilir alnımın yazıtlarına
sözü nurlu sözü muştulu

uğrunda attığım her adım kutsal
seyir defterinde bile adı geçmeyen kimlikler oluşur bende
benim elimi bırakmadığı sürece
ben bırakmam onların elini

kan kokusu sarar her yönde şehrahları
buz tutar özlemin denklemlerini
çözülür kimyası yapılan isyanların
nice uykusuz saatlerde
gece yarılarında

kayıp coğrafyalarda sır tutulan vakitler çok zor geçer
çok zor olur sinede akan dertleri paylaşmak
sağır ışığı yansır harabelerde kefensiz şiirlerin
mayası hasretle karılmış yürek delik deşik
bir kez daha sarsıntılara ötelenir
bir kez daha kızıl saçlı kadına

cepte birkaç günlük hınç
halis acılara gebe beyinde ki çınlayan zar
seherleri doğurur geceler
saatler yalancı fecirleri

redfer