Yalancı Bahar Sahte Güneş Şiiri - Kemal ...

Ah be yalancı bahar
Yalanı seven insanlar gibi oldun
Sende benzedin yalan sözlü insanlara
Böyleleri konuştukça
Saf insan da hemen inanıp kanı verir onlara
Nerden bilsin konuşanın sahtekar olduğunu
Hemen İçinde ne varsa bir bir döker o anda
Bizim ağaclarda yine kandırıldı
Biraz güneş, biraz sıcaklık görünce
Hemen aşağıdan yukarıya doğru salıverdi suyunu
Ne olurdu dürüst insanları örnek alsaydı ya
Olmadı yine,
Gaflete düşenlerin sözünü dinledi
Anlattılar pembe hayalleri
Bir bir sıraladılar yalan ve tatlı vaatleri
Oysa kararan gerceler yakındı
Biz onlara;
Kanma dedik, yalandır dedik
Dur, etme, inanma, yanma dedik
Saçılma, katılma onlara dedikse de
Saf insanlar gonca güller gibi
Açıldı ve saçıldı,
İnandı, kandı ve sonunda yandı
Saf güzel kalpli olmak suçmuydu söyleyin bana
Ama! bir kısmı temkinliydi.
Heyacanlı olanlar bir kaç gün sonra anlamıştı hatasını
Anlamasına anlamıştı amma
Güneşin sıcaklığı yakıp kavurmuştu her yanı
Yürekler yanmıştı bir kere
Ne güzelliği kalmıştı
Ne de kokusu yayılır olmuştu
Demedim mi emnin size ey kardeşlerim
Emmin kurban olsun diyorum hepinize
Sözüm onlara şimdi
Sahtekarların, hainlerin
İki yüzlülerin yüzünü güldürecek
Sadece...
Gaflete düşmeyenler, gülecek bir ömür boyu

Kemal'eren/ Berk.