Karakışda doğan Güneş gibiydi
hayatıma girişin.
Boran,kış,kıyametde Çiçek açtı yüreğim
Çok geç anladım ki,
yalancı bir bahar havasıymış estirdiğin.
Ve yalancı bahara aldanan Akasya ağacı gibi
kuruyup,döküldü çiçeklerim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Mehmet Hocam haklı. Sevgi her zaman nefreti yenmeli, dünya dediğimiz düzen sevgi düsturuyla dönmeli....
Güzel şiir hocam tebrik ediyorum...
Bütün nefretlerini yenmeli sevgin. Tebrikler şiirine. Çok güzel olmuş.
Yalancı baharları küçümsememeli. Sonuçta olmayan bir şeyi veriyor o da. Dökülen çiçeklere gelince, yaşamın kendisinden daha zalimce değil. Yalancı baharın hemen ardında mutlaka bir gerçek bahar vardır. Peki ya ölümün ardında? Orda da vardır diyecek kimileri.
Avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle... diyen şairimizi anımsayacağım ben de.
Nefrete dönmemeli yön. Kutlarım
Yine de nefreti barındırma yüreğinde...Tebrikler. Sevgiler
tebrikler.
Yüreğine sağlık...
Sevgiyle kal
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta