Yalan Yuları Şiiri - İdris Çetin

Her yer, yalan ve tuzak;
Gerçek olan ruhumuz, o da gizli.
Dillerimizse yalan yuları,
Yularlarsa ulaklarla ulalı…

Ah gençliğim, vah gençliğim!
Sen uyma, bu sorumsuz düzene,
İnsanlar mı koşuyor, sen kaç oralardan,
Tek başına kal, bu yorgun kafalardan.

Allah’ın istediği yetmiyor mu sana?
Senin ve bütün insanların gözü,
Bir avuç toprakla dolu;
Topraksa insanların son yolu.

Unutma! Mal bulursun buldukça,
Karun gibi hazinelere kavuşursun;
Ancak Musa’nın asasına ulaşamazsın,
Çölleri ve Kızıl Denizleri aşamazsın.

Deniz derindir ve uzaklardadır,
Suda yürümesini bilmeyenlere,
Ya kocaman gemi olup yüzeceksin,
Ya da toprak olup çökeceksin…

1994 / Konya