Yalan Üzerine Düşünceler

Yalan; aldatmak ereğiyle gerçeğe aykırı söylenen söz ve tutuma denir.

Yusuf Atılgan diyor ki;

✓ Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak.

Yalan karşısında susmak yalana destek olduğu için susmayı da yalan olarak görebiliriz.

Yalana karşı çok farklı bir yaklaşımı Victor Hugo gösterir;

✓ Beni mahveden şey; bana yalan söylemiş olmam değil, sana bir daha inanmayacak olmamdır.

Yalana maruz kalan her insan derin bir üzüntü çeker. Çünkü yalana maruz kaldığı insan ile aynı ortamda yaşamak zorunda kalıyorsa bu duygudan aynı tür yalanların devamı süreceği için kurtulamaz.

Tolstoy yalan söyleyenler ile alay ederek der ki;

✓ İnsanları yalan söylediklerinde dinlemeyi severim. Olmak istedikleri ama olmadıkları insanları anlatırlar.

Tolstoy yalana bir insanın neden ihtiyaç duyabileceği konusunda oldukça ilginç bir tespit yapmış.

Bu arada Epiktetos'u unutmak gerekir. Diyor ki;

✓ Yalancılar dünyada ki tüm günah ve suçların sebebidir.

Yalanı üreten fitnedir. Fitne amacına yalan dışında başka bir araçla ulaşamaz. Propaganda aracı medya da kitle imha aracı olarak yalanı kullanır.

Yalan kadar hatta yalandan daha tehlikeli olan bir durumda hırsızlıktır.

Khaled Hosseini yalanın sakıncasını Uçurtma Avcısı adlı kitabında bakın nasıl tarif ediyor;

✓ Tek bir günah vardır o da hırsızlıktır. Yalan söylediğin zaman birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalmış olursun.

Hırsızlığın temelinde yalan yatar.

Yalana karşı korumamız gereken en önemli erdemimiz dürüstlük olmalıdır.

Bu konuda aşağıdaki sözüyle son noktayı Erich Fromm koyar;

✓ Bir insanın sevdiği insana verebileceği en güzel hediye dürüstlüğüdür.

İnsan üzerini örttüğü her şeyin altında kalır.

Yalanlarla kendini sürekli avutmak yerine en başında hakikat ile yüzleşerek incinmeyi seçmek daha doğru bir yoldur.

Yalanı sık tekrar yaşatır.