Eskiden çocuklar doğdu çileyle,
Tülbentte şekeri emdi yalan mı?
Beslendi darbeyle, doydu silleyle,
Kırk naz ile büyür şimdi yalan mı?
Yalan dünya her gün başına dardı.
Hayat bir işkence yaşamak zordu,
O zaman jakuzi, küvet mi vardı?
Anamız leğende çimdi yalan mı?
Ekin yetişince olurdu biçin.
O günlerin tadı kalmadı niçin?
Çayırın otunu toplamak için,
Leydenle büktüğüm kemdi yalan mı?
Teknoloji mutlu etmiyor niye?
Kağnının tekeri kaldı hediye.
Taneler sapından ayrılsın diye,
Harmanda sürdüğüm gemdi yalan mı?
Her nereye gitsem aynı insanım.
Sade yaşamayı istiyor canım.
Yetiştiğim köyde kaldı bir yanım,
O da gelip geçen demdi yalan mı?
Osman’ın kâbusa döndü uykusu.
Geçmişi ararız işin kötüsü.
Televizyon denen aptal kutusu,
Her şeyi maziye gömdü yalan mı?
(25 Haziran 2008)
Osman AlpsoyKayıt Tarihi : 19.5.2012 20:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Alpsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/19/yalan-mi-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!