Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Usta öylesine harika resmettiniz ki siyasetçileri sen behürdar ol emi.Her şeyi söylemişsin .Bize yazacak bir şey kalmamış.Yazfdıran yürek gücünüze emeğinize sağlık.Canı gönülden kutluyorum.Sessiz çoğunluğa biraz soluk aldırmak .onların dertlerini böyle haykırmak ne güzel bir duygu değil mi.Allah razi olsun .Hocam.Toplumsalı da çok güzel yazıyorsunuz...
Üstadım. Yoruma gerek yok. Yüreğine salğlık. Harika olmuş. Söylediklerine harfiyyen katılıyorum. Saygılarımla. Allah'ın selamı üzerinize olsun.
Artık işsize iş fakire para
Gel bu vaadlerde bir mantık ara
Yüzü kızarmaz ki vicdanı kara
Yalan makinesi siyasetçiler
DEĞERLİ ABİM,
YİNE MUHTEŞEM...YİNE HİSLERİMİZE BİRE BİR TERCÜMAN OLMUŞ BİR ŞİİR ÖTESİ ŞİİR...
YAZAN YÜREĞİNİZ VAR OLSUN... HER HARFİNE KATILMAMAK MÜMKÜN DEĞİL...TEBRİK AZ GELİR
SELAM VE DUA İLE
üsdad eline yüreğine sağlık
gurbet ozanları grubunda arkadaşlarımız senin ismini görmek istiyor
saygılarımla
Ûstat ,doğrular bukadar yüze söylenmez ki.Ya siyaset yapmak için öyle olmak lazım.Yada meslek hastalığı kazanmak lazım.Kalemine sağlık.
Selam ve muhabbetlerimle.
Allahdan;Sağlık ve Huzurlu günlerde yaşamanı dilerim.
Selâm ve Saygılarımı gönderdim...
Kadir Yeter.
17 .02.2007 Cumartesi.
TRABZON.
keşke her şey çok daha iyi ve güzel olabilseydi Mikdat dost... dizelerini sevgilerim....
selamlar bizden.
Şiirleri ile topluma, şiir sevenlere, şiir yazanlara örnek olmak, konuları tadıyla eleştirmek.
hemde ölçülü şiirle yazabilmek.
hünerdir.
kutlarım
Artık işsize iş fakire para
Gel bu vaadlerde bir mantık ara
Yüzü kızarmaz ki vicdanı kara
Yalan makinesi siyasetçiler
Sevgili Mikdat ağabeyim duygularına yürekten katılıyorum doğru tesbitler kalemine yüreğine sağlık Abi o güçlü kalemin daim olsun duyarlılığınız için teşekkür ederim herkes artık gerçekleri biliyor onlar düşünsün .kalbi sevgilerimle saygılar sunarım Allaha emanet ol selam ve duam ile Tuncay Akdeniz
Siyaset
Yamanın üstüne tutar mı yama
Deliğin üstünü deldi siyaset
Geliri bağlamış vergiye zam a
Kremalı kaymak oldu siyaset
İşçi memur sokaklarda yürüyor
Emekli köylüsü esnaf eriyor
Siyasiler dalga geçip gülüyor
Bunları kafadan sildi siyaset
Amerikan ile ırak kavgalı
Türk askeri vatanında olmalı
Siyasiler çözüm yolu bulmalı
Kredi sözünü aldı siyaset
Bazı siyasının gülüyor yüzü
Kancayı atanın kalıyor izi
Yağlı kaymakları orman arazı
Gelirin yolunu buldu siyaset
Oy zamanı vatandaştan sayıldım
İş kurarken kapılardan koyuldum
Emekliyim kuyruklarda bayıldım
Cenaze namazı kıldı siyaset
Vardır bu milletin şerefi şanı
Ölünceye kadar korur vatanı
Tuncay in damarda kalmadı kanı
Garibin üstüne daldı siyaset
Tuncay Akdeniz
Yani Mikdat dostum. Siyasetçilere dayanabilecek makina henüz yapılmadı. Şimdikiler asla dayanamaz. Kısa devre yapıp patlarlar.
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta