Nerden çıktı bu gidiş...
Şimdi durup dururken.
Hani işimiz vardı yapacaktık birlikte?
Sen fidanlar dikecek, ben de sulayacaktım?
Her mevsim hiç solmadan hep yeşil kalacaktı?
Hani söz vermiştin bana şiirler yazacaktın?
Ben, o yazdıklarını yüzüme allar giyip,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yalan Her Şey
yurek usta olunca bır baska yazıyor kalem
kah kan damlıyor şiirden kah ıbretı alem oluyor tıpkı bu sıırde oldugu gıbı saygılarımla
İçten ve duygulu hissede hissede okunuyor tebrikler
NE ÇABUK UNUTULUR DEĞİLMİ YAŞANANLAR VE VERİLEN SÖZLER ....AYRILIK BAZEN İSTESEKTE İSTEMESEKTE KAÇINILMAZ OLUYOR ...YÜREĞİNİZE SAĞLIK ÜSTADEM SAYGILAR
Ölüm acı,ama hayatın değişmez gerçeği...İfadeler güzel..Kutlarım..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta