Yalan Her Şey... Şiiri - Hafize Hanaylı

Nerden çıktı bu gidiş...
Şimdi durup dururken.
Hani işimiz vardı yapacaktık birlikte?
Sen fidanlar dikecek, ben de sulayacaktım?
Her mevsim hiç solmadan hep yeşil kalacaktı?
Hani söz vermiştin bana şiirler yazacaktın?
Ben, o yazdıklarını yüzüme allar giyip,
Sana okuyacaktım.
İçinden gülerek kahkaha atacaktın!
Ben kaşımı indirip yüzüne bakacaktım.

Nerden çıktı bu gidiş durup dururken an-i
Bir neslimiz olacaktı...
Hani, belki torunlarda görecektik,
Çocukluk yüzümüzü?
Ben ki kıskanacaktım sana benziyor diye!

Hani, söz vermiştin dostlarımıza,
Görüşecektik bu hafta ki cuma-ya.
O ağaçların altında piknik bahanesi ile...
Şarkılar söylerken sen,
Ben geçecektim yine kalbindeki ince telden

Aşık olacaktık yeniden birbirimize.
Unutup dostlarımızı belki de,
Sema-ya uçacaktık sevgiyle...
Hani, ne yaparsak birlikte yapacaktık?
İlk defa yalan söyledin bana!

Hangi melek sevdi seni benden daha çok?
Verdiğin sözden döndürdü güzelliği?
Gittiğn yer çok mu güzel unuttun beni.
Ne bir mektup var ne bir teselli.
Ben bekliyorum hala sevgili...
Hangi zaman boşluğundan göndereceksin,
Şifresini çözemediğim @mail adresni?
Ne olur sevdiğim artık bekletme beni,
Çok ama çoook göresim geldi seni...
Ya sen can gülüm, ya sen!
Hiç mi özlemezsin beni, hiç mi sevdiğim! ..