Yalan Dünyanın Gerçekleri (E)

Ruhumu ızdırabın elinden kurtarmam için, sensiz daha kaç bahar geçmeli can özüm
Daha kaç kere umutsuzluk içinde dağılmalı, parçalanmalı yüreğim
Hiç mi canın acımaz? merhametin yok mu senin iki gözüm
Herşeye kader deyip kendimi kandırmak mı olacak benim tek lüxüm
Umut denizinde yelkensiz bir gemiden ne farkım kaldı ki
Üstelik sahilini uzaktan da olsa seyredebileceğim bir ada bile yokken
Neden bu gayret bu emekler,üstelik ağlıyorumda gözlerim denizlere inat
Yüreğim ise durmadan kanıyor, yalnızlığa ağlıyor
Şefkate muhtaç sokak kedileri gibi
Her nefes sigarada ölümü içimde konuk etmek gibi aptalca eylemleri başarabiliyorum da
Pas tutmuş yüreğime gerçek sevgiyi hapsedebilmeyi
Hatta en azından sevgimin binde biri kadar sevilmeyi neden başaramıyorum
Bir dünya anlatıp duruyorlar sık sık,baharlar varmış çiçeklerin açtığı
Kuşlar varmış neşe içinde ötüşen,seven insanlar varmış
Hatta kötü gün dostları kah sevinci kah dertleri bölüşen
Heran olduğu gibi şimdi de soruyorum kendime
Ben yaşamıyor muyum? hatta hiç mi doğmadım?
Hangi yürek, hangi duygu,ben hangi dünyanın esiriyim
Ve hangi zaferin mümessili
Bir ben varım, bir de çaresiz esiri olduğum yalnızlığım, onunla da zaten yarım
Bir ben varım beni yargılayan, hüküm ne olursa olsun müebbet yatacak olan
Tanık benim,bir ben görür ben işitirim
Yalnızlığa isyan, mutsuzluğa, umutsuzluğa, hasrete gebe acılar içinde küfreden
Sanık benim, kimseler anlamaz mı kendimi savunamayıp neden müebbet yediğimi
Değil bin kelime bir roman dahi anlamaya anlatmaya yeter mi beni
İşte bu satırlar kucaklayamadığım sevginin, yalancı dostlukların, sahte aşkların
Ve yalan dünyanın gerçekleri

08.12.2009