Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Erken düştü yere yaprağın yeşili
Gönül yirmibeş, nüfüs atmış yazsa da.
Beklerken soldu o yalan çiçekleri
Son saatim yirmibeş,zaman dursa da.
Sensiz yaşamak mı,hayatın perhizi?
Razıyım şimdiden ölüm orucuna.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim