Yalaka Şiiri - Veysel Şimşek

Bu dünyaya insan olarak geldin,
Zailimin zorbanın yüzüne güldün,
Salyalar akıttın yalama oldun,
Kısmeti hak verir olma yalaka.

Kendini aynada dev gibi görme,
Hoş güller dururken dikeni derme,
Ağaya üzüle büzüle varma,
Yalanların çürür olma yalaka.

Kim demişki yaradılan aç kalmış,
Yaradılan her kul rızkıyla gelmiş,
Baktım gözü açlar yalaka olmuş,
Muhanet yüzüne gülme yalaka.

Allahtır can veren Allahtır alan,
Allahtır her kulun kıymetin bilen,
Oku sözlerimi gözü kör olan,
Üç günlük dünyada olma yalaka.

Yalakalık başka insanlık başka,
Dünya bir cennettir düşürür aşka,
Pişmanlık fayda etmez desende keşke,
Nedeyimki sürün ölme yalaka.

Hiç düşünüp sordunmuki sen sana,
Nedendir eziyet ettin bu cana,
Hep dokuz aylıkken doğuran ana,
Ana baba ahı alma yalaka.

Veysel derki yalakaya laanet,
Akıl mantık dışı cahil cehalet,
Kuldan değil haktan gelir sefalet,
Dileğim dünyaya gelme yalaka.