Yal Yeyip Bal Sanan Şiiri - Kemal Berk

"Yal kaba konunca, BAL oldum sanır"
Yal yiyen it hemen, AĞA'sını tanır
**
Adam bilip tuttu, kaldırdı yerden
İnsanlık ederek, sildi yaşını
Bir kaç cümle sözü duyunca, terden
Sırılsıklam olan, sildi başını
**
Hazır olda bekler, el pençe divan
Hürmet olsun diye, söylerken divan
Ağaya yağcılık, yer verir divan
Kuyruğu sallarken, sildi başını
**
Doymadı doymuyor, içinde nefret
Üç kuruş uğruna herkesten medet
Çalarken, çaldırır, şerefsiz, kısmet
Diyerek iş bilen, sildi başını
*
El etek öpmenin, asıl amacı
Düm düz etmek ister, karşı yamacı
İstiyor her zaman, o bulamacı
Bal diye, b*k yerken, sildi başını
*
Kocaman tasmayı, boynuna takmış
Zıplayıp oynarken, yağ gibi akmış
Dünyalık serveti, içini yakmış
Çanak dolmak bilmez, sildi başını
*
Ayak baş, baş ayak olunca görün
Eğriyi doğruyu görmeyen körün
Ben yükü tutayım, sizlerde ölün
YAL yerken, BAL sanan, sildi başını
*
Kemal eren Kemal Berk
2.1.2023