Yakut Şiiri - Şebnem Ökten

Yine dün gibi bu gündesin.
Karlı bir geceydi.
Yine...
Yer karlar ülkesiydi.
Yine..
Uygundu her şey bir birbirine.
Bir biz uyamamıştık bir birimize..
Ya da ben sana...
İstediğince..
Nasılda içim acırdı gözlerin başımın arkasında bir yerlere Takıldığında...
Önceleri:acaba anlattıkları yalan mı:? diye sorardım iç Sesime..
:Çok sev beni;
Demiştin bir gece yine gözlerin başımın arkasında
Bir yerlerdeyken...
İstemediğin kadar;
Hatta farketmediğin kadar sevdim ben seni..
Öyle ki kendimi sevmeyi unuttum.
Hayatımın en hazırlıksız,
En savunmasız zamanına denk geldin
Sen;
Gözleri başka yerlerde takılı
Adamım..
Kötü yakalanmıştım aşka,
Kötü yenik düşmüştüm....
Çığ gibiydi;
Kendi kendini aşıran uçurumlardan..
Bilmediğim ama çok hoşuma giden şiiirler
Okumuştun..
Senden sonra hiç kimse şiir okumadı bana...
Bilmediklerinden değil;
Şiiri sevmediklerinden değil;
Beni sevmediklerinden hiç değil.
Şiiri seven sen de
Beni sevmedin..
Ve ben anladım ki sonunda;
Şiir ve sen;
İkisi bir arada olmuyor..

Ağustos-2002 Adana