Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

gül bahçesine
güle gül vermek için vardım
gülü gülden istedim
boyun bükdü gül
koparma beni aslımdan
ben se gülü güle vereceğim

gül koydular yüreğime
sevmesini bilmeden
sonra sev dediler
cemal ini görmeden

merak etme mencunun halini

süpürmeni istemem sokakları

sen hiç sevmedınmı

adım bası feryadım var

gelsın dunyanın tum çiçekleri
koklayım tek tek koparmadan dalından
edeyım sohbet anlatayım derdımı
yok yok istemem
gelsın yalnız kır ve dağ çiçekleri
kaderleri bana benzeyen

sevda damarım yer eyledi yüreğimde
kesti tüm bağlantıları
ne akıl ne mantık
sadece aşk ile gönül bağimda
yapmakdayım kapısında bekçilik
sahibinden başkasına yer yok diye

gidisinle degisdi hersey
gunes bir baska doguyor sanki zoraki
ay ise dolunaya hasret
zaman durmus gibi
bense Sana hasret
yagmur bille degisik

Gidiyorum bir mechule
Yangin yeri gibi yuregim
Bir ah ceksem kayalar gelir dile
Parca parca olmus cigerim
Nefes almak soyle dursun
Geceleri nefessiz gunduzleri sessiz

Gitme
Aydaki dolunayim
Dolunaydaki Hilal I'm
Gitme
Gunesdeki Nur um
Nurdaki Ben Bendeki Sen

gitmişdin sen

gitme cesaretini bularak

nispet olsun diye

Bendeki gunes gelir Sen den
Ben dogmadan Sen vardin
Ben sensiz sonuk mum sonuk kandil
Sen kahinatda Elif sir
Bense Ben de seni aradim
Sen se sah damarimdan yakin