C ana can katan laleli,nergisli,tepeleri erguvan yüklü şehir
A kıllar donar,diller lal olur seni gördükçe.
Ne yer ne yar var seni bilmeyen.
I zdırabın baldan tatlı gelir aşıklara.
M aşukun aşıkın bir başka,sitemlerin de öyle.
Birgün de gülüşünü açmadı bana.
Dilime doladığım,dile düşürdü.
Sebe'nin tacın takardım duysaydın kar yangınım.
Selsebil olup aktığıyla kaldı göz sularım.
Zulmün çilehaneye kapı açarken,
Garez i gıybetin, cehennem ateşi oldu.
Nerde bizim sözü dinlenen Aksakallarımız..
“Üç f” ile uyutulduk…
Küreselleşme yalanı ile kalelerimiz fethedildi.
Türk oğlu Türküz,hiç tükenmedi ümidimiz.
Ülkü de biziz,Kızıl Elma da biziz.
Gökte ve yerde anılsın adımız.
Pejmürde bir Pir – i fani olsam da senden vazgeçemem ki
Leyla ve mecnun yandı mı benim gibi.
Ah şu sevda ne yamanmış.
Tarizler,telmihler yâreymiş.
O döktüğün gözyaşları banaymış! .
Nideyim,çektiğim gam bana revaymış.
İnsanın mumla arandığı bir devre
Kalpler kir pas içinde.
Zalimin zûlmü kâr kalırken geride.
İşte öyle bir anda,
Küfre karşı sert,mazluma boynu bükük.
Bir nesil,Akif misil:
Bir çetin sevdaya düşürdün ki,
Sorma gitsin,
Zaten hiç sormadın sen.
Kim bilir,kimlerlesin.
Her gece' kan ter' içindeyim.
Allah’ım kimseleri düşürmesin,
Nice şairler feryat eder.
Aşıklar sızlanır,
Sevgiliye sitemden.
Artık şarkılar hicranlı fasla geçer.
Bülbül gibi şakımaz san'atkar.
Neyler hıçkırığa boğulur.
İşitiyor musun şu cıvıltıyı.
Lalenin,kelebekle dansını.
Kalkıp kendim de karışmak istiyorum,
Penceremden süzülen ışık hüzmesine.
Yavaş yavaş saran doğanın cümbüşüne.
Kahramanmaraş’ım.
Kutlu olsun kurtuluşun.
Ak denizin efesisin
Şehirlerin gözdesisin.
Tadı damağımda kalır,
Tarhananın,dondurmanın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!