Yakup Hüznü Şiiri - Halil İbrahim Karakaya

boğazlanmış bir adam edasıyla gülmüşüm fotoğraflarda
idamı ertelenmiş bir mahkum suretiyle
durup
batan her günü
etime gömülen bir hançer sanmışım
otobüslerde uzayıpta durmuş gövdem

gördüğüm her rüya
beni biraz daha bölmüş
uykulardan uykulara uyanmışım
yüzlerde silik gözler
hep bir yıkımı seyretmiş
koşacak gücüm kalmamış
yorulmuşum
göğe bakmaktan da usanmışım
solmuş çehremden
sade bir nişan kalmış aynalarda
yusuf'un bir kanlı gömleğide
bana gelmiş