Öyle çok alışmışım her çocuksu tavrına
Çeşit güller dikmiştik gönlümüzün bağına
Yalnız mı çıkacağım yüce gönül dağına
Beraberce ağlayıp güldüğüm yâr özledim
Beraberce göz göze olduğum yâr nerdesin
Gitme kal desem de söz neye yarar
Gönül bağı kopmuş ederiz zarar
Tartışmasız usul hızlı bir karar
Giderken sevgilim al da öyle git
Anılar bıraktık candın canımda
Öyle yüzü var gül gibi
Gönül yandı gönül yandı
Koştu zalım yâre kandı
Bakışları kara kara
Can evimde açtı yara
Soğuk sular içtin mi
Bana kıymet biçtin mi
Buluşalım diyordun
Yemekleri seçtin mi
Oy Narin Narin Narin
Yârim ikrarında kalır diyerek
Sarıp kollarına alır diyerek
Geceler uykusuz gelir diyerek
Pencereden yolum gözlemedin mi?
Yokluğumda karaları bağlayıp
Hasretinle yandım bittim
Ateşine kandım bittim
Adını hep andım bittim
Yanıyorum özlüyorum
Gurbet elde biçareyim
Bir tek resmin vardı elime aldım
Gözlerine baktım hayale daldım
Üzülüp ağladım öylece kaldım
Özlüyorum senle geçen günleri
Senden başkasına bakamadım yâr
Aşk oduna yandırıyor
Mutluluğa bandırıyor
Melekleri andırıyor
Yüzüne kurbanım senin
Sen yüreği yaralımsın
Elektriği çok az harcayacağım
Elbiseye ütü yapmayacağım
Saçımı jolesiz tarayacağım
Masrafı azaltıp zengin olacam
Çayımı şekersiz yemeği tuzsuz
Poşetle idaredeyim
Çanta alacak param yok
Neskafeyle günüm geçer
Fanta alacak param yok
Yakuphan Kılınç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!