Evimde sandalye yok
Evimde bir masa yok
Evimde bir kasa yok
Ama vardır küp şeker
Evimde bir asa yok
Kenarlarda yatıyorum
Bazen göze batıyorum
Yalan dolan atıyorum
İşin içinden çıkıyorum
İşin içinden sıyrılıyorum
Ceza yemekten kurtuluyorum
Kemiklerim tırak tırak
Bütçem diyor onu bırak
Evimden daima ırak
Kuruyemiş kuruyemiş
Ne emirdir ne kömürdür
Dağın yamacına çöker
Dağın eteğine çöker
Dağda ne bir boyun büker
Ne birisi bir su döker
Yetişir kuzu göbeği
Tanımadım başka böyle birini
Gönüllerde almış sonsuz yerini
Kazanmış dökerek alın terini
Adam gibi adam baba Mahirhan
Bir güzel kalbi var sevgiyle dolu
Aşkımızı yapma sakın kördüğüm
Saçını okşayıp tel tel ördüğüm
Dünya da en güzel gülsün gördüğüm
Yaktın yüreğimi Malatya kızı
Gözlerinin karasına hastayım
Malım var diye güvenme
Bir deprem gelir yıkar gider
Halım var diye güvenme
Bir yangın çıkar yakar gider
Balım var diye güvenme
Gece gündüz demez havlar
Manavgat'ın köpekleri
Yiyecek yok yemez havlar
Manavgat'ın köpekleri
Etrafımda ürüyorlar
Gece gündüz akşam sabah durmadan
Sesini duyarım vallah durmadan
Bunlara çalışmış Allah durmadan
Manavgat'ın köpekleri havlıyor
Birisi üstümde biri karşımda
Perperişan insanlar
Sarılmıyor yaralar
Çoğalıyor isyanlar
Manavgat'ı sel aldı
Bu şehiri sel aldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!