Kim binecek gemiye
Ben karadan giderim
Mayınlara basmadan
Ben aradan giderim
Ben en öne atlamam
Kimler astı Deniz'i
Kimler astı temizi
İçelim biz kardeşim
Getir şu rakımızı
Yakuphan Kılınç
Parmağında yüzük
Yüreciğin ezik
Acırım çok yazık
Kimler kıydı sana
Gül yüzün gülmeden
Eşsiz birisiyim deme
Gel sen bu aklını yeme
Kendini çok önemseme
Kimse vazgeçilmez değil
Başımızdan saç döksek de
Belli ki olmuşsun çırak;
Düz yollar sana çok ırak;
Bırak onu bunu bırak,
Kim vardı o fotoğrafta?
Olurmuydu incinmeden?
Montunuzu giyin
Kış günü üşütmeyin
Evinizde sıkıntı varsa
Kiralık ev bulup taşının
Montumuzu kazağımızı giyelim
Merhaba dediğin tüm erkeklerden
Hani şu uçuşan kelebeklerden
Demek ki sevmişim seni gerçekten
Sen de gördün işte kıskanıyorum
Daha önce yapmamıştım bilmezdim
Erkeklerden uzak dur rahatsız oluyorum
Morelim bozuluyor hüzünle doluyorum
Gül benzim sararıyor eriyip soluyorum
Seni hiç paylaşamam kıskanıyorum ey yâr
İçerime atsaydım saçlarım dökülürdü
Karnım tok yalanlarına
Gönlüm yok talanlarına
Hayatın alanlarına
Bensiz git kitapsız yâr
Bir bıçak sokmuşcasına
Sen benim gönlümün gonca gülüsün
Yüreğimde yanıp sönen ateş külüsün
Ruh ikizim benim gibi delisin
Kıyamam kıyamam kıyamam
Yüreğimi derinlerden yakansın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!