Yaktık Şiiri - Mustafa Yaman 2

Kendi halimde yaşayıp giderken
Bir çıktı karşıma feleğim şaştı
Unuturum olmaz, olamaz derken
Bir çıkmaza düştüm aklım karıştı.

Ey gönül halini gizle desemde
Kırılmış kalbe anlatmak ne mümkün
Gece, gündüz tüter şimdi gözümde
Dökün yaprağınızı dallar dökün.

Son ışıklar vururken akşamlara
Onun yokluğuna tutsak olurum
Düşerim ümitsizce açmazlara
Ben onu ararken çeker uçurum.

Sensin ey aşkımın coşkun pınarı
Dökülüp üstüme arındır beni
Hani o mahcup tanışma anları
İlk günki gibi hatırlarım seni.

Ya bir çıkar yolu; ya bir dönüşü
Göster ki huzurlu olayım artık
Ne olur gel; çok görme bir görüşü
Hasretle uzayan bir ömrü yaktık.