...Yakta gel... Şiiri - Selvi Çelik

Bu gece hesabi döktüm masaya,
Kaç gece geçti sensiz kaç zaman.
Híç nefes almadan.
Tek, tek saniyeleri,
Dakikaları saatleri çarptım.
Bir ömürde bunca uzun vakit varmıydı sayamadım
İnanmak için günün ayin ve yillarin takvimi oldum.
Nede bitmez tükenmez ömrüm varmış,
Sensiz bir günüm bir yıla dönmüş.
Kaç gece daha,
Kaç ömür bitecek sensiz.
Her yeni gün yeniden doğuyorum heryeni gecede yeniden ölüyorum.

Irgatta bir testi su bekleyen çiftçi gibi
Bir damla sevgiye muhtacım sensiz birtanem.
Söyle kaç geceyi,
Kaç gündüzü sensiz bitirecek bu sevdam.
Yalnızlıgım sen varken bile bitmiyor.
Beni bu sevda öldürmeden gel,

Ne olur bir ömre gel.
Nasıl susturur ne susturur sensizligi söyle.
Bilemessin sensiz geçen her günüme,
Nasıl hesap veriyor bu çaresizligim.
Bilemessin nasıl çırpınıyor her an duracak kalbim.
Sensizlige...
Birtanem
Bu hasreti bir kıvılcımda yakta gel.
Ben bitmeden sen yakta gel.