Sanıp ömrü ebedi;
Yakma lütfen kendini!
Deme kimse demedi!
Yakma lütfen kendini!
Şu hususta kanan çok
Onu bitmez sanan çok
Yani sonda yanan çok
Yakma lütfen kendini!
Uyup cahil eksere;
Heder olma boş yere!
Şuur koyup o sere;
Yakma lütfen kendini!
Meşru hazzı sor ama
Sakın dinden ırama!
Gönül verip harama;
Yakma lütfen kendini!
Uyup heva hevese;
Yapma iblis ne dese!
Kulak ver de bu sese;
Yakma lütfen kendini!
Tabi olup âlem’e;
Na-meşru’u dileme!
Mahkûm olup elem’e;
Yakma lütfen kendini!
Güvenip de şu dar’a;
Etme keme müdara!
Olup Halka madara;
Yakma lütfen kendini!
Sınır koyup haddine;
Yönel artık hak dine!
Uyup azgın ins cine;
Yakma nefsim kendini!
Abdullah Toroslu
22.10.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 22.10.2013 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!