Yakma Boşuna Şiiri - Leyla Gülsüren

Yakma Boşuna

Gönlüm hazanda uyandı
Aşkın ile yandı, boyandı
Kalbim boş diye ağlar iken habersiz
Gözyaşımı tüketmişim boşuna.

Gözümden düştü ömrüm
Ne cismim, ne de aklım
Varlığımı sana kattım
Sensiz bir ömür, geçirmişim boşuna.

Aramızda ne dağ, ne deniz varmış
Vuslatı arayan gözüm amaymış
Meğer aklında, gönlünde yolu sana çıkarmış
Ben seni uzaklarda aramışım boşuna

Aklım seni arar imiş
Gönlüm sana yanar imiş
Ben zamansız Çölsüz derviş
Kederlerde gezinmişim boşuna

Sana giden yol aşktan geçermiş
Gönlüm için için yanmış tükenmiş
Ben yokuşa sürükledim vuslatı
Ömür geçti hasret ile boşuna

Kederlerim keder değil yalanmış
Sensiz geçen zamanlarım harammış
Yalnızlığa mahkum edip ömrümü
Sahibim den, aşk dilenmedim boşuna

Yürek yanar ise sana götürür
Aşkın cümle derdi bitirir
Rahmetine sığınan senden korunur
Ölümlüyle, katibi yordum boşuna

Rahman diye diye dirilsin kalbim
Nebi'mi mahzun etmek ne haddim
Bin kere kurban olsun bu canım
Aşka layık başkasını aramam ki boşuna

Rahmetine sığınıp aşkın dilerim
Sana ve habibine kurban köleyim
Mahzun ve perişan yanar yüreğim
Beni, aşkından gayrı ateşlerde yakma boşuna

22.03.2013

Leyla Gülsüren
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 19:36:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Leyla Gülsüren