Yaklaş Bana, Yüreğini Alıştır

Mor dağlara saray kurdum hayalden,
Geleceksen gel ki bu son geliştir.
Kubbe çektim yıldızlardan, hilalden,
Çiçekleri gel sen dağıt, serpiştir.

Havuz yaptım mermerleri sevgiden,
Su doldurdum gözlerinin renginden,
Koku serptim denizlerden, enginden,
Yaklaş bana yüreğini alıştır.

Gel ki günler rüzgar gibi geçiyor,
Dünkü tohum bugün çiçek açıyor,
İçerimde biryerlerim acıyor,
Bizi bizden alan şeyi savuştur.

Gençlik benim daha dünkü dostumdu,
Acımadan sehpalara astımdı,
Haksız yere kalkıp sana küstümdü,
Bağışla da beni sana kavuştur.

Dargınlıklar meğer bir tür gaf imiş,
İnsanoğlu gafil imiş, saf imiş,
Bu dünyada ömür mömür laf imiş,
Ömür bitti, beni senle buluştur.

(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 95-96/100)