Yakışmış Şiiri - Yalçın Yücel

Nasıl da yakışmış
Omuzlarından sarkıvermiş bir ucu
Mor sümbüller süslemiş fistanın da eteklerini
Yürürken bir demet çiçek gibi mi desem

Bir başka durmuş onda
Kolyesinde yeşil bir taş
Burnunda altın bir halka
Sanki o sokağı değil de, sokak onu yürüyor gibi

Nasıl da yakışmış
Örme saçları belinde
Ve göğsünde bir karanfille
Kendini beğenmiş desem de yakışmış

Birazdan o parka girecek yine
Yine aynı bankı seçip oturacak
Ve bütün bakışları toplayacak üstünde
Mor sümbüllü fistanı daha bir güzelleşecek o zaman

Yakışmış diyorum
Ne giyse de aynı olacak sözüm
Bu sanki bir aşk belirtisi mi desem
Bu yüzdendir belki de onu bu kadar güzel bulmam