Sebepsiz Bekleyiş Şiiri - Yalçın Yücel

Şimdi bu durakta bekliyorum sebepsiz
Anılara koşuyor düşüncelerimin bir kısmı
Eski bir dost yeniden geçmiş günleri deşerken
Bu durakta bekliyorum şimdi, sebepsiz

Aç bir çocuğun fırın önünde beklediği gibi bekliyorum
İçimdeki uçurumlar yankılanıyor yeniden
Birkaç görüntü geçiyor yanımdan
Durup bekliyorum her şeye karşın, sebepsiz

Böyle beklemeler zaman zaman oluyor bende
Kalan taşlar yerlerinden oynuyorlar sanırım
Yeniden bir diriliş midir diyorum
Eskidiler biliyordum, ben bile eskimişken bu kadar

Kaç kez oldu bu bekleyiş, saymadım
Neye yarar ki zaten, geçmişten kalma şarkılar söylenirken içimde
Bu durakta bekliyorum, öylece tek başına
Niyedir demeyin, sormayın hiç, bekliyorum sebepsiz